نت های موسیقی بر خط حامل کرونا! - آسانسور

به گزارش آسانسور، کرونا از اسفند تا امروز با ما دست به یقه شده و گویا قصد هم ندارد فعلا ترکمان کند. این ویروس با ورود به زندگی انسان ها خیلی چیزها را تغییر و در حقیقت ما را از زندگی حقیقی به سمت زندگی مجازی هُل داده است. دیگر چه بخواهیم و چه نخواهیم نمی توانیم مانند گذشته در جامعه حاضر شویم و از یک ارتباط و یا تفریح حقیقی و بی دردسر بهره ببریم. این ویروس هیچ کس و هیچ حوزه کاری را بی نصیب نگذاشته و هر بار سردرگمی هایی را ایجاد نموده است.

به گزارش آسانسور، با شیوع اولیه کرونا در ایران، به دلیل دلهره و نگرانی هایی که به سبب ناشناخته و پرخطر بودن این ویروس وجود داشت، تنها چند روز بعد از فراگیر شدن خبرهای شیوع آن در کشور، کلیه فعالیت ها و رویدادهای فرهنگی و هنری، لغو و به بعد موکول شدند؛ البته در آن موقع این امید وجود داشت که بعد از مدتی نه چندان طولانی، راه چارهی پیدا و این ممنوعیت ها هم برداشته گردد، ولی با جدی تر شدن ماجرا، کورسوهای امید باریک تر شدند و باید به راه چاره های دیگری اندیشیده می شد.

هنرمندان موسیقی نیز همانند دیگر اقشار جامعه با شرایط جدیدشان همراه شدند و هر کدام واکنش های متفاوتی را در این مدت از خود به نمایش گذاشتند. در ابتدا که شرایط روانی جامعه مختل و ترس و نگرانی ها غالب شده بود، هنرمندان بسیاری به اجرای موسیقی در خانه ها و پشت بام ها رو آوردند و لحظاتی با نواختن یک ساز و یا خواندن یک قطعه، سعی کردند انرژی بهتری از فضای موجود به مخاطبانشان منتقل نمایند.

به همین دلیل در بدو امر، برگزاری کنسرت های آنلاین در قالب پویش های مختلف یا خودجوش، شکلی ساده به خود گرفت؛ به گونه ای که هنرمند در منزل خود و با استفاده از لایو موبایلش یک اجرا برای هواداران برگزار می کرد که هر کدام از ما نمونه های متفاوتی از این اتفاق را در فضای مجازی دیده ایم.

با استقبال از نخستین ها، مانند اجرای آنلاین بنیامین بهادری در اینستاگرام، موج اجراهای آنلاین در فضای مجازی رو به افزایش گذاشت؛ البته قضیه به همین راحتی ها نبود که همگان از چنین فعالیت هایی استقبال نمایند و آن را کار درستی بدانند؛ در این بین بعضی هم معتقد بودند که در شرایطی که عده زیادی جان خود را به واسطه کرونا از دست می دهند و هموطنانمان داغدار عزیزانشان هستند، به احترام آنها هم که شده نباید چنین فعالیت های شادی صورت بگیرد. اما اغلب هنرمندان از زاویه ای دیگر به موضوع می اندیشیدند. آنها معتقد بودند که فعالیت های فرهنگی و هنری از جمله جریان موسیقی در هیچ شرایطی نباید متوقف گردد؛ چراکه باعث تزریق امید به جامعه خواهد شد.

در نهایت نیز همان شد که آنها باورش داشتند و جریان کنسرت های آنلاین ادامه پیدا کرد. اما این جریان رفته رفته فضای متفاوتی به خود گرفت و تقریبا از آن حالت ساده که هنرمند در خانه اش می نشست و با ساده ترین تجهیزات، اجرایی را ضبط و پخش می کرد، خارج شد.

در ادامه هم در بستر اجرای فرم آنلاین موسیقی، وجه دیگری میسر شد که امکان جولان اسپانسر برندینگ ها و بنگاه های تجاری را فراهم می کرد و در حقیقت با نگاه ابزاری به هنر، منافع اقشار خاصی را فراهم می ساخت تا هنری که می تواند به تقویت همبستگی اجتماعی تبدیل گردد را آلوده به مناسبات تجاری هم کند؛ اجرای موسیقی آنلاین در شب اعیاد فطر که توسط یک گروه حرفه ای و به واسطه اسپانسر شدن یکی از شرکت های عظیم تجاری از آن صورت گرفت، نمونه شاخص این اتفاق است.

البته در این میان نهادهایی مانند وزارت ارشاد یا شهرداری هم بودند که کوشش کردند با برگزاری رایگان این کنسرت ها و پرداخت دستمزد به هنرمندان به گونه ای تعداد بیشتری از افراد جامعه را از فضای موسیقی بهره مند نمایند.

هشتم فروردین بود که خبری درباره اجراهای آنلاین در برج میلاد با جایگاه های خالی منتشر شد. در این خبر به نقل از جوادی یگانه ـ معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران ـ نوشته شده بود که برگزاری کنسرت یکی از برنامه های نوروزی شهرداری تهران بود ولی امسال نوروزخانه در روزهای قرنطینه کوشش دارد سهم کوچکی در ایجاد شادی و در کنار هم بودن خانواده ها ایجاد کند.

و اینگونه بود که از همان شبِ هشتم فروردین، نخستین اجرای آنلاین رایگان و پاپ توسط امید حاجیلی و آخرین اجرا در 21 فروردین توسط اشکان خدابنده لو برگزار گردید.

البته با وجود سیل برگزاری کنسرت های آنلاین پاپ که توسط شهرداری حمایت مالی می شد، جای خالی برگزاری کنسرت های موسیقی کلاسیک ایرانی، کلاسیک و نواحی به چشم می خورد تا اینکه تالار وحدت نیز از نخستین اجرای آنلاین و رایگان خود اطلاع داد.

پرواز همای 29 فروردین در تالار وحدت روی صحنه رفت. پس از آن هم کیوان ساکت و وحید تارج، سامان احتشامی، همایون شجریان و علیرضا قربانی در تالار وحدت اجرا کردند.

البته در این حین تلویزیون تعاملی تیوا هم با هنرمندان دیگری همچون حسام الدین سراج اجراهای آنلاینی را به نمایش گذاشت.

گذشته از مواردی که ذکر شد، اجراهای آنلاین هم خارج از حاشیه نبودند و در شرایطی که کلیه هنرمندان اجراهای آنلاین خود را بدون دریافت هزینه برگزار می کردند، خبرهایی از خرید بلیط برای تماشای کنسرت آنلاین همایون شجریان منتشر شد. قرار بود که این اجرا چهارم خرداد به وسیله تلویزیون تعاملی ایرانسل پخش گردد ولی این اتفاق به همین سادگی ها هم صورت نگرفت؛ چراکه عده زیادی از کاربرانی که اقدام به تهیه بلیط نموده بودند، پیروز به تماشای اجرا نشدند و فردای آن روز خیل عظیمی از مردم در فضای مجازی به نقد از این اتفاق پرداختند. در نهایت هم ایرانسل اظهار داشت که حق اشتراک کسانی که پیروز به تماشای اجرا نشده اند، به آنها بازگردانده خواهد شد.

حاشیه های کنسرت همایون شجریان کام علاقمندان به موسیقی را تلخ کرد و بعضی را به کنسرت های آنلاین بدبین؛ هرچند که برگزاری کنسرت رایگان علیرضا قربانی در تالار وحدت و سه روز بعد از کنسرت همایون شجریان، تا حدودی توانست بار دیگر فضایی جدید را برای این ساختار ترسیم کند. با این حال پس از اجرای علیرضا قربانی موج اجراهای آنلاین و خبررسانی آنها فروکش کرد و از آنجا که شرایط کرونا در کشور هم بهتر شده بود، دفتر موسیقی به دنبال برگزاری حضوری کنسرت ها رفت، گرچه که در تمامی این مدت همچنان اجراهای آنلاینی هم برگزار می شد.

اما در جریان از سرگیری دوباره برگزاری کنسرت های حضوری، با توجه به پاسخ محمد الهیاری (رییس دفتر موسیقی) به آسانسور، قرار بود که این کنسرت ها از عیدسعید فطر، از سر گرفته گردد ولی این تاریخ به یکم تیر موکول شد؛ به صورتی که با برطرف محدودیت ها رایزنی ها با ستاد ملی کرونا برای بازگشایی اجرای کنسرت ها شروع شد و با موافقت این ستاد قرار شد برگزاری کنسرت ها از یکم تیر شروع گردد؛ هرچند پیش بینی گران شدن قیمت بلیط ها بسیاری را نگران نموده بود اما مدیرکل دفتر موسیقی در این خصوص هم در مصاحبه ای که با آسانسور داشت، اطمینان خاطر داده بود که توافق شده سالن ها برای اجاره بهای خود نسبت به سال گذشته تا 50 درصد تخفیف قائل شوند و هیچ گونه افزایش قیمت بلیط نداشته باشند تا مردم در شرایطی که هم بیماری کرونا هست و هم در مضیقه مالی هستند، برای حضور در کنسرت انگیزه داشته باشند.

اینگونه بود که پس از فراخوان بنیاد رودکی به گروه های هنری برای از سرگیری کنسرت ها، نام چهار خواننده ـ فرزاد فرزین، امید حاجیلی، مهدی احمدوند و محسن ابراهیم زاده ـ وارد سایت بلیط فروشی شد و قیمت بلیط هر اجرا هم از 70 هزار تومان شروع و تا سقف 265 هزار تومان ادامه داشت!

با این حال در حالی که تا اواسط ظهر روز دوشنبه (9 تیر ماه) امکان خرید بلیط دو کنسرت فرزاد فرزین و امید حاجیلی وجود داشت، کنسرت فرزاد فرزین به طور کلی از صفحه سایت بلیط فروشی برداشته شد و اجرای حاجیلی نیز به لیست رویدادهای به زودی پیوست.

به همین دلیل محمد الهیاری به آسانسور شرح داد که قرار بود از تیر ماه تا خاتمه مرداد که به ماه های محرم و صفر می رسیم، اجراهای صحنه ای شروع گردد. اولین اجراهایی که بلیط فروشی آنها شروع شد، قیمت بلیط ها اندکی بیش از قیمت های سال گذشته و خارج از توافقی بود که با شرکت ها و سالن ها داشته اند؛ به همین دلیل مجمع صنفی تولیدنمایندگان آثار دیداری و شنیداری به موضوع ورود کرد و با شرکت ها برای عمل به تعهد اخلاقی که داده بودند، صحبت کرد. در نتیجه تا خاتمه مرداد قیمت بلیط ها نسبت به سال گذشته افزایش نخواهد داشت؛ البته هزینه های تمام شده برای شرکت های برگزار نماینده با توجه به اینکه در امسال شاهد افزایش قیمت در همه حوزه ها هستیم، افزایش پیدا نموده است؛ البته قیمت گذاری در اختیار تولیدنماینده کالا یا خدمات است. اگر قرار باشد شرکت های برگزار نماینده اجراهای صحنه ای افزایش سنواتی را داشته باشند به بعد از محرم صفر موکول می گردد.

با این وجود از آن موقع تا کنون که موج شیوع کرونا در کشور بار دیگر اوج گرفت، هیچ اجرای دیگری در سایت های بلیط فروشی به ثبت نرسیده و با اجرای آنلاین سالار عقیلی در تالار وحدت به عنوان هشتمین اجرای آنلاین این سالن، به نظر می رسد که فعلا خبری از بازگشایی سالن های کنسرت به روی مردم نیست و به نظر می رسد تا خاتمه ماه های محرم و صفر هم به صرف برگزاری کنسرت های آنلاین بسنده گردد.