یافته های نو درباره تکامل گاو های دریایی؛ آن ها چهارپا و دوزیست بودند! - آسانسور

به گزارش آسانسور، در حالی که گونه های زنده گاو های دریایی فاقد اندام عقبی هستند و به چندین انطباق آناتومیکی مجهزند که برای سبک زندگی کاملاً آبی مناسب آنهاست، بعضی از ابتدایی ترین گاو های دریایی برعکس، چهارپا و دوزیست بودند.

آسانسور | طبق تحقیقات نو دانشمندان دانشگاه دوک، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و موزه تاریخ طبیعی لس آنجلس، منشا گاو های دریاییِ دریای تتیس، میان اروپای جنوبی و آفریقای شمالی، در آخرین بخش دوران پالئوس است.

به گزارش آسانسور ، گاو های دریایی اعضای سیرنیا هستند، راسته ای از پستانداران که شامل چهار گونه زنده است: دوگانگیان (فیل دریایی) و سه مناتی (گاو دریایی).

این حیوانات گیاهخوارانِ اجباری و تنها پستاندارانِ کاملاً آبزی هستند و زیستگاه شان معمولاً آب های گرم، نزدیک ساحل و نسبتاً کم عمق است.

سابقه فسیلی گاو های دریایی نزدیک به آغاز ائوسن میانی، حدود 47 میلیون سال پیش، آغاز می گردد و از آن موقع، تنوع و جغرافیایِ در حالِ تحولِ آن ها سبب بجا ماندن فسیل ها در هر قاره ای به جز قطب جنوب شده است.

در حالی که گونه های زنده گاو های دریایی فاقد اندام عقبی هستند و به چندین انطباق آناتومیکی مجهزند که برای سبک زندگی کاملاً آبی مناسب آنهاست، بعضی از ابتدایی ترین گاو های دریایی برعکس، چهارپا و دوزیست بودند.

دکتر اِستیون هِریتیج محقق دانشگاه دوک در این باره می گوید: قدیمی ترین فسیل شناخته شده از گاو های دریایی حدود 47 میلیون سال قدمت دارد و این حیوانات در امتداد سواحل آفریقای شمالی در دریای مدیترانه نخستین زندگی می کردند. تجزیه و تحلیل های ما نشان داد که این نخستین ظهور، حدود 11 میلیون سال پس از جدا شدن دودمان گاو های دریایی از نزدیک ترین خویشاوندان زنده شان یعنی فیل ها بود. نخستین اجداد فسیلی فیل ها هم متعلق به آفریقای شمالی هستند و در اوایل دوران نوزیستی زندگی می کردند، عصری که در ادامه انقراض دایناسور ها آغاز شد. درحالی که گاو های دریایی و دوگانگ های امروزی هیچ اندام عقبی ندارند و به طور کامل آبزی هستند، قدیمی ترین فسیل گاوهای دریایی شناخته شده چهار دست و پا داشتند و می توانستند روی زمین راه بروند.

دکتر هریتیج و همکارش دکتر اریک سیفرت بزرگ ترین مجموعه داده از گونه های زنده و فسیلی گاو های دریایی را جمع آوری نموده و ژنتیک، آناتومی، جغرافیا و سنین زمین شناسی را ترکیب کردند.

تحلیل ها شامل مدل های آماری با مقیاس زمانی برای تبار گاو های دریایی و مدل های جغرافیای زیستی تاریخی بود که سن و جهت مهاجرت های آن ها را در اقیانوس های زمین تعیین می کرد.

به نقل از دکتر سیفرت: مدل های ما نشان داد اجداد مستقیم گاو های دریایی درون قاره آمریکای جنوبی فرگشت یافتند و مهاجرت گاو های دریایی به دریای کارائیب و سواحل آمریکای شمالی یک واقعه نسبتاً تازه بوده است. می توان گفت گاو های دریایی تازه واردان به این زیست بوم های اقیانوس اطلس غربی هستند.

در بیش از 20 میلیون سال گذشته، بخش بزرگی از شمال آمریکای جنوبی پوشیده از تالاب های آب شیرین بود. این شرایط در نهایت موجب شکل گیری سیستم رودخانه آمازون با زهکشی به اقیانوس اطلاس جنوبی شد که تنها چند میلیون سال قبل آغاز شده بود.

به نظر می رسد بعد از آن موقع، گاو های دریایی راهشان را از آن مرداب وسیع به بیرون از آمریکای جنوبی پیدا نموده اند.

حدود 34 میلیون سال پیش یک مهاجرت کلیدی در آنسوی اقیانوس اطلس از نیمکره سرقی به سمت جنوب آمریکای شمالی و کارائیب منجر به ظهور جد مشترک گونه های زنده گاو های دریایی شده باشد.

دوره آن مهاجرت با مرز ائوسن-الیگوسن مطابقت دارد، یعنی زمان کاهش شدید سطح آب دریاها، آب و هوای سرد و انقراض شدید گونه های جانوری متعدد هم در خشکی و هم در دریا.

پس از آن موقع، گاو های دریایی اجدادیِ نیمکره شرقی با یک افت شدید روبرو شده و در نهایت ناپدید شدند.

اما اجداد نیمکره غربی که نزدیک آغاز الیگوسن ایجاد شدند زمینه ظهور گونه های زیادی از گاو های دریایی را فراهم کردند که ده ها میلیون سال شکوفایی و تداوم داشتند و بعضی اوقات در جوامعی از گونه های متعدد زندگی می کردند.

یافته دیگر محققان این بود که حداقل سه جد گاو های دریایی کارائیب در طول عصر میوسن بین 23 و 5 میلیون سال پیش به اقیانوس آرام مهاجرت کردند، به عبارتی پیش از اتصال آمریکای مرکزی و جنوبی.

یکی از نوادگان آن مهاجرت به اقیانوس آرام گاو دریایی استلر بود.

این گونه بزرگ الجثه سال 1741 به وسیله گئورگ ویلهلم استلر زیست شناس آلمانی توصیف شد. این گونه 27 سال بعد به احتمال زیاد در نتیجه تغییر زیستگاه و بهره برداری بیش از حد به وسیله انسان ها منقرض شد.

گاو های دریایی استلر بالغ 10 متر طول، بیش از 10 تن وزن و در بعضی از نواحی بدن شان بیش از 10 سانتی متر ذخیره پیه دارند.

به گفته محققان بیشترین تنوع اجداد گاو های دریایی حدود 22 و 16 میلیون سال پیش رخ داد. اما در این 9 میلیون سال گذشته، شمار اجداد آن ها به سرعت کاهش یافته و به چند گونه ختم شده که امروز به جای مانده اند.

منبع: sci.news

مترجم: زهرا ذوالقدر