شش روش برای یافتن آرامش در میانه هرج و مرج - آسانسور

به گزارش آسانسور، اضطراب می تواند کیفیت زندگی فرد را مختل کند و بسیاری از بیماران گزارش می دهند که علائم فیزیکی مانند تپش قلب و تنگی نفس را تجربه می نمایند که غیر قابل کنترل است و بر افکارشان تاثیر منفی می گذارد.

به گزارش آسانسور، در سالیان اخیر کوشش های زیادی برای مبارزه با آن چه که یک اپیدمی واقعی در نظر گرفته می گردد صورت گرفته است. مطالعات نشان داده که یکی از ابزارهای توصیه شده برای کاهش اضطراب و ایجاد تاب آوری فکری فعالیت بدنی است. یافته های پژوهشی نشان داده که فعالیت بدنی صورت گرفته به مدت سه ماه می تواند به طور قابل توجهی شرایط افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی را بهبود بخشد.

فعالیت بدنی منظم به افزایش احساس عاملیت و ارتباط بدن و فکر یاری می نماید، توانایی تنظیم بدن را افزایش می دهد و در نتیجه به مقابله با احساسات منفی یاری می نماید.

هم چنین تعیین شده زمانی که فعالیت بدنی با یک رژیم غذایی متعادل و درمان روانشناختی مانند درمان شناختی رفتاری* (CBT) ترکیب گردد می تواند به اندازه قابل توجهی سطح اضطراب و استرس را کاهش دهد.

پیش از اقدام برای مصرف داروهای اضطراب تجویز شده به وسیله پزشک خانواده، انجام فعالیت هایی را در نظر بگیرید که از نظر عاطفی و فیزیکی احساس بسیار بهتری به شما می دهند. فعالیتی را انتخاب کنید که مناسب تان باشد و آغاز به تمرین منظم آن کنید. تنها چیزی که اکنون به جای مانده این است که به سادگی به آن ادامه دهید.

مدیتیشن و تمرین فکر آگاهی منظم

هنگامی که بدن ما تحت استرس است تنش می تواند بر افکارمان نیز تاثیر بگذارد. با این وجود، گرفتن یک لحظه برای نفس عمیق و رها کردن عضلات می تواند به پاکسازی فکر مان یاری کند.

تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن و فکر آگاهی منظم می تواند به طرز چشمگیری سطح استرس و اضطراب را کاهش دهد. فکر آگاهی به ما این امکان را می دهد تا روی لحظه فعلی متمرکز شویم. ادموند جاکوبسن روانپزشک، روانشناس و فیزیولوژیست بود که روش های درمانی آرامش علمی را توسعه داده بود اشاره نموده بود که تنش فکری اغلب منجر به تنش عضلات می گردد و نتیجه گرفت که آرامش عضلات می تواند باعث آرامش فکری مان گردد.

یکی از تکنیک های او تکنیک آرامش عضلات مترقی شامل تنش عمدی و آرامش گروه های مختلف عضلانی است. تمرین منظم این تکنیک می تواند به ما یاری کند تا استرس را آزاد کنیم و بیش تر به تنش در بدن خود بپردازیم و در نهایت بیاموزیم که چگونه آن را رها کنیم.

راه رفتن و آهسته دویدن

تداوم در روال دویدن می تواند برای بسیاری از افراد به مثابه یک چالش باشد. آسان است که برای ترک آن بهانه بیاوریم. با این وجود، لازم است که بدانیم هر چه بیش تر بدویم حتی اگر تنها دو دقیقه در روز دوندگی داشته باشیم انجام آن برای دوره های طولانی آسان تر خواهد شد. آهسته دویدن برای بهبود مقاومت فکری مان شناخته شده است که می تواند به ما در مقابله با چالش ها و جلوگیری از تسلیم یاری کند.

علاوه بر این، حمایت عاطفی یک عامل بسیار موثر در کاهش اضطراب است. تحقیقات نشان داده که دویدن یا پیاده روی با یک همراه نزدیک باعث افزایش اثر آرامش بخش فعالیت بدنی می گردد و انگیزه بیشتری برای آموزش در طول زمان فراهم می نماید. برای کسانی که تحت تاثیر حملات اضطرابی قرار دارند داشتن حس انگیزه بسیار مهم است.

یوگا و پیلاتس

یکی از بزرگترین چالش ها هنگام مقابله با اضطراب زمانی است که اصطلاحا احساس بدن به ما خیانت می نماید و با افکار مزاحم در خصوص آینده یا تجربیات ناخوشایند گذشته همراه می گردد.

با تمرین یوگا یا پیلاتس می توانیم با بدن خود ارتباط برقرار کنیم یاد بگیریم که به درستی نفس بکشیم و روی اینجا و اکنون تمرکز کنیم. این امر می تواند در زمان استرس یا اضطراب به خود و بدن مان یاری کند. بسته به ترجیح شخصی می توانیم به تنهایی یا با یک گروه تمرین کنیم.

ایروبیک

بسیاری از افراد ترکیب حرکت، موسیقی و تعامل اجتماعی به وسیله فعالیت های بدنی را تجربه ای غنی می دانند. رقصیدن با موسیقی می تواند ترشح اندورفین را افزایش دهد احساس خوشایندی در بدن ایجاد کند، اضطراب را کاهش دهد و خلق و خو را بهبود بخشد. رقصیدن هم چنین ما را قادر می سازد تا با بدن خود هماهنگ شویم که می تواند در موقعیت های استرس زا با معطوف کردن توجه ما به فعالیت های لذت بخش و آرامش بخش مفید باشد. هر زمان که احساس اضطراب می کنیم می توانیم به رقصیدن یا تمرکز روی موسیقی که برای ما لذت می برد روی آوریم.

تنیس

بسیاری از افراد از بازی تنیس برای چالش و جنبه های رقابتی بازی در برابر حریف لذت می برند. هم چنین به طور گسترده تعیین شده که ورزش منظم می تواند به کاهش سطح اضطراب یاری کند. نتیجه مطالعه ای تازه نشان داد که فعالیت هوازی شدید به طور قابل توجهی خطر علائم اضطراب را در مقایسه با فعالیت های کم شدت کاهش می دهد. تمرین مداوم تنیس به مدت دو بار در هفته می تواند منجر به اثر ایمن سازی طولانی مدت در برابر علائم اضطراب و استرس گردد.

شنا کردن

شنا برای کسانی که از انجام تمرینات ورزشی به تنهایی لذت می برند توصیه می گردد. به عقیده بعضی افراد شنا به علت حرکات تکراری که امکان انحراف تمرکز از دغدغه های روزمره را فراهم می سازد می تواند به عنوان نوعی درمان روانشناختی عمل کند. علاوه بر این، تمرکز بر جزئیات و توزیع انرژی نقش مهمی در کاهش استرس و فشار دارد.

با بهبود توانایی های شنا و ایجاد استقلال در آب می توانیم حس توانایی خود را تقویت کنیم و در عین حال ارتباط فکر و بدن را تقویت نماییم که به تنظیم اضطراب یاری می کند. تمرین حداقل 30 دقیقه برای سود بردن کامل از شنا که آزادسازی اندورفین (هورمون طبیعی شادی بخش) را نیز شامل می گردد توصیه شده است.

*نوعی روان درمانی است که به افراد یاری می نماید یاد بگیرند که چگونه الگوهای فکری مخرب یا مزاحم را که تاثیر منفی بر رفتار و احساسات دارند شناسایی نموده و تغییر دهند.