سالروز بمباران شیمیایی سردشت و روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی - آسانسور

به گزارش آسانسور، خبرگزاری خبرنگاران- هشتم تیر 1366 یادآور یکی از تلخ ترین روز های تاریخ برای مردم ایران و بشریت و نماد مظلومیت مردم بی دفاع سردشت و رفتار متوحشانه و غیرانسانی دنیای مدعی دفاع از حقوق بشر است.

به گزارش خبرگزاری آسانسور، آقای حسن ساکی؛ مدیرکل امور بین الملل بنیاد شهید و امور ایثارگران در یادداشتی تصریح کرده است:

نامگذاری این روز به نام روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی، به خاطر حملات شیمیایی جنگنده بمب افکن های رژیم بعثی عراق به شهر سردشت در غرب ایران است که در اثر این جنایت بزرگ ده ها نفر بلافاصله شهید و هزاران نفر مجروح و مصدوم شدند و اکنون نیز از عوارض شدید ریوی، چشمی و پوستی رنج می برند.

هشتم تیرماه 1366 چند فروند هواپیمای بعثی سکوت شهر کوچک سردشت در غرب کشور را شکستند و 7 بمب خردل در نقاط مختلف شهر انداختند که 2 بمب در بازار شهر و 2 بمب دیگر در منطقه مسکونی افتاد؛ 3 بمب دیگر نیز در باغ های مجاور شهر فرود آمد. از شهر 12000 نفری سردشت تعداد زیادی از مردم مصدوم شدند و 130 نفر به شهادت رسیدند.

رژیم بعث در این حملات از گاز خردل و اعصاب استفاده کرده بود. گاز خردل از نوع گاز هایی است که همیشه در محیط و بدن مصدوم باقی می ماند و تا به امروز راه درمانی برای مصدومان آن کشف نشده است. ازجمله عوارض این گاز عفونت ریوی، خارش پوست، التهاب چشم و تنگی نفس را می توان نام برد. لازم بذکر است در طول جنگ تحمیلی، ایران 252 بار مورد حمله شیمیایی رژیم بعث عراق قرار گرفت که به حدود 100 هزار مجروح شیمیایی منتج شد که هنوز از آثار آن ها رنج می برند.

لیکن شدت بمباران و نوع سلاح شیمیایی بکار برده شده در این شهر موجب شد، سردشت اولین شهر قربانی جنگ افزار های شیمیایی در جهان پس از بمباران اتمی شهر هیروشیما شناخته گردد، که نه تنها نماد مظلومیت ملت ایران است؛ نماد برخورد دوگانه مجامع بین المللی در جهت تأمین منافع ابرقدرت ها و مستکبرین نیز هست.

از همه دردناک تر آن است که این حادثه از سوی رسانه های غربی و آنانی که مدعی اعاده حقوق بشر و دموکراسی هستند دچار مرگ خبری شد و مسکوت ماند. نکته قابل توجه آن که، برابر گزارش ها، بیش از 400 شرکت تولیدکننده مواد شیمیایی از عراق برای تجهیز شیمیایی حمایت کردند که بیشترین آن ها از آلمان و انگلیس بودند. این در شرایطی است که آلمان به عنوان تنها کشوری شناخته می گردد که هم کنوانسیون ژنو را امضا کرده و هم اتحادیه اروپا اجازه دارد با بازرسی از صنایع شیمیایی آن کشور مانع از تولید سلاح های شیمیایی به وسیله آلمان گردد. جمهوری اسلامی ایران در پی استفاده وسیع رژیم بعث عراق از سلاح های شیمیایی بار ها این موارد را به سازمان ملل متحد گزارش کرد و دبیرکل سازمان ملل متحد نیز با یک هیئت کارشناسی پس از شش روز حضور در ایران، استفاده از سلاح های شیمیایی را تایید کرد که نتیجه آن محکومیت به کارگیری سلاح های شیمیایی از سوی این سازمان بین المللی بود. نکته جالب آن است که نام کشور عراق در این گزارش ذکر نشد. در پی این اقدام ایران با اعزام مجروحان شیمیایی سردشت به کشور های مختلف سعی در نشان دادن ابعاد این فاجعه کرد.

پایان پس از مشاهده آثار و علائم شدت جراحات وارده بر مجروحان جنگی، نشست های متعددی در مجامع بین المللی برگزار گشت و کنفرانس خلع سلاح مستقر در ژنو پیش نویس و طرح کنوانسیون منع استفاده از سلاح های شیمیایی را تهیه و به سازمان ملل تقدیم کرد و در سال 1993 پس از دو دهه مذاکره پیرامون این موضوع، پایان این معاهده در پاریس به امضا رسید و از سال 1997 به اجرا درآمد.

این کنوانسیون دارای یک مقدمه، 24 ماده و سه متن پیوست است و بر همین اساس سازمان منع سلاح های شیمیایی (pocw) وظیفه اجرای کنوانسیون را که مقر آن در لاهه هلند است، بر عهده گرفت. همچنین در دهمین اجلاس کشور های عضو کنوانسیون منع استفاده از سلاح های شیمیایی در لاهه هلند، روز 29 آوریل (نهم اردیبهشت) روز جهانی بزرگداشت قربانیان سلاح های شیمیایی نام گذاری شد. این روز مصادف با روزی است که مصوبات معاهده برای کشور های عضو لازم الاجرا شد و در همان سال دبیرکل سازمان ملل متحد از تمام کشور هایی که به عضویت این کنوانسیون درنیامده بودند، خواست تا به آنان ملحق شوند. جمهوری اسلامی ایران نیز در سال 1997 با تصویب مجلس شورای اسلامی به این کنوانسیون پیوست.

سالانه آذرماه اجلاسی در مقر سازمان منع سلاح شیمیایی (opcw) در لاهه هلند با حضور کشور های عضو این سازمان و تعدادی از قربانیان سلاح شیمیایی جهت گرامیداشت آنان برگزار می گردد که به همت بنیاد شهید و امور ایثارگران و حمایت آن از جانبازان شیمیایی عزیز سردشت گروهی به نمایندگی در این اجلاس حضور می یابند.

سالروز حمله شیمیایی به سردشت بعنوان روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی برگ دیگری از جنایات بی شرمانه آمریکا و غرب باعنوان حقوق بشر است و یادآوری این واقعیات مهم نمایانگر نقض دهشناک و مرگ آور حقوق بشر از سوی رژیم آمریکا و دست نشانده های غربی آن و تبیین تلاش های صادقانه ایران برای مقابله موثر با سلاح های کشتار جمعی است.